Atoom betekent "ondeelbaar" vroeger dacht men dat dit deeltje niet meer op te splitsen was.
De kern bestaat uit: protonen (positief geladen) en neutronen (niet geladen).
Daar omheen cirkelen elektronen (negatief geladen) in banen. Bij een atoom zijn er evenveel protonen als elektronen (Zie hier onder).
Als het atoom een elektron afstaat, wordt het een positief ion. Als het een elektron opneemt, wordt het een negatief ion.
M.a.w. heeft de draaiing van de maan om de aarde invloed op het baanverloop van de aarde om de zon? Het zal allemaal wel minimaal zijn. En u zult wel denken: "Waar maak je je druk om." Maar toch.
Als de komeet op z'n verste punt is, is de zon (onze ster) het dichtstbijzijnde object. Proxima Centauri is de eerstvolgende ster, maar staat toch te ver weg om invloed uit te oefenen op de komeet. (Mits hij niet te ver de Ortwolk doorgaat. Zo'n zelfde wolk van een andere ster kunnen elkaar overlappen.) Dus begint de komeet aan z'n reis terug richting de zon.
Waarschijnlijk kunnen atomen niet trillen zonder de stralingsenergie van een ster. Want naarmate de komeet weer dichter bij de zon komt, gaan de atomen weer trillen en wordt het weer 'een stof'. Omdat ze door de 'nul Kelvin fase' los van elkaar zijn gaan liggen, vormen ze een stoflaag om de komeet. De deeltjes variëren van grootte. Sommige klonteren samen tot een grootte van een paar micrometer, anderen blijven als molecuul apart. Naarmate de komeet dichter bij de zon komt, verliest hij een deel van die stoflaag. De laag met de enkele moleculen zal het eerst verdwijnen. Dat is misschien ook de reden dat de sonde Rosetta geen hele kleine deeltjes vond.
Ook dit is mij eigen gedachen er over!
Iedere keer dat de komeet langs de zon gaat, verliest hij materiaal. Dat gaat een paar keer goed totdat de komeet zo klein en broos is, dat die uit elkaar spat en als stof weggeblazen wordt door de zonnestraling. Met deze kennis moeten er in vroeger tijd meer kometen zijn geweest. Ik ben geen wetenschapper, maar denk graag over die dingen na.
Tijd is een vreemd fenomeen. De ene keer duurt het vreselijk lang en soms vliegt het voorbij. Ook zult u merken naarmate u ouder wordt de tijd ook sneller gaat. Ik probeer het in een formule te laten zien. (Zie afb. 2)
Gevoelstijd:
De tijd zoals u die ervaart, zoals de hersenen die interpreteren.
Absolute tijd:
De tijd zoals de klok die aangeeft.
Bezigheid:
Waar u op dat moment mee bezig bent. Dat kan zowel lichamelijk als geestelijk zijn. Bijvoorbeeld lichamelijke arbeid of een puzzel.
Leeftijd:
Uw huidige leeftijd.
Hieronder ziet u hoe de formule is opgebouwd:
absolute tijd = gevoelstijd + bezigheid
Heeft u veel bezigheden dan lijkt de tijd sneller te gaan. Heeft u geen bezigheid, dan blijft u naar de klok kijken, dan kan zelfs één minuut lang duren.
We draaien de formule om:
gevoelstijd = absolute tijd – bezigheid
U kunt zich misschien wel herinneren als kind dat de verjaardag nog zo lang duurde. Dat de basisschoolperiode een eeuwigheid leek te duren. Nog zoveel dagen voor sinterklaas. En nu denkt u misschien: "Ben ik alweer jarig? kunnen we het niet een jaartje overslaan?" Of "Is het alweer bijna kerst. Weer die kerstkaartenadministratie." Het blijkt dus naarmate we ouder worden de tijd ook sneller lijkt te gaan. Als we dus ook de leeftijd er bij doen, krijg je de formule als hierboven. (Zie afb.2)
Dit is allemaal niet wetenschappelijk onderbouwd. Ik vind het interessant om te zien dat tijd ook een gevoel kan zijn. En dat het naarmate je ouder wordt, sneller lijkt te gaan.
Heel lang geleden wenste de mens al om te kunnen vliegen. In die tijd leek dat onmogelijk. Na vele pogingen is het ons toch gelukt. Nu vinden we vliegen heel vanzelfsprekend. Toen was er de droom om verder het Heelal in te gaan. Misschien naar de maan? Ook dat leek eerst onmogelijk (Er zijn mensen die dat nog steeds niet geloven) maar het is ons weer gelukt!
Momenteel zijn er plannen om naar Mars te gaan. Dan gaan we proberen om de planeet te bevolken. Er zijn veel films gemaakt over tijdreizen. Nu denken we dat dat onmogelijk is, maar wie weet wordt het in de toekomst wel mogelijk. Ik heb daar over na zitten denken en dit is mijn gedachte over tijdreizen:
De tijd die nu verloopt is voor te stellen als een rechte lijn door een tijdspiraal.
(Zie afb. 3)
Als u nu terug in de tijd gaat, verandert u eigenlijk de geschiedenis een beetje. Omdat u ineens uit het niets ergens verschijnt. De mensen zien u en u heeft misschien een gesprek. Er zal dan in boeken opgeschrven worden wat men heeft meegemaakt.
Als u dan terug wilt naar uw eigen tijd, komt u nooit meer op het punt waar u oorspronkelijk vandaan kwam. De rode lijn geeft dat aan. U komt dan in een parallelle wereld met de door u gewijzigde geschiedenis. Voor ons veranderd er niets. De persoon die de tijdreis onderneemt, zien wij nooit meer terug. Omdat hij verder leeft in de parallelle wereld. Het door hem gecreëerde nieuw heden.
Het klinkt allemaal erg fantasievol, en ik hoop dat dat voorlopig zo blijft. Toekomstreizen lijkt mij erg onwaarschijnlijk, maar u weet nooit. Of tijdreizen ooit mogelijk wordt? De tijd zal het leren.
Lees ook: kennislink.nl.
Graancirkels, je ziet ze soms in velden. Met een helikopter of drone zijn ze beter zichtbaar. Maar hoe worden ze gemaakt en door wie? Ik heb daar weer over na zitten denken.
Volgens mij gaat het als volgt:
Er wordt van tevoren een tekening gemaakt hoe het er ongeveer uit zal zien. Men gaat het veld in en begint op een plek een lange ijzeren 'haring' de grond in te boren. De haring heeft een handvat zodat hij er ook weer makkelijk uit te halen is. Aan de haring wordt een stevig touw bevestigd, op dat touw zitten op verschillende plaatsen gekleurde tape. Je houdt het touw vast bij de juiste kleur en loopt rondjes, net zo lang tot er een ronde vlakte ontstaat. De eerste graancirkel.
Dan wordt er met het touw, en de tape, de afstand bepaald voor het midden van de van de volgende cirkel. Op dat punt wordt de haring weer de grond in gebracht. Nu wordt het touw op een andere plaats vastgehouden. Zo herhaal je dat een paar keer, totdat je een heel patroon hebt gemaakt. Je kunt gebruik maken van een gradenboog of kompas. Het moet natuurlijk 's nachts gebeuren, dus neem een zaklamp mee.
Een voorbeeld:
Ik weet natuurlijk niet precies hoe je graancirkels maakt, misschien wordt het wel op deze manier gemaakt. Probeer het maar niet uit, anders krijg je ruzie met de boer.
We gaan het patroon van een muis maken. Ga ergens het veld in. Boor de haring in de grond. Maak het touw vast aan de haring. Eerst lengte, drie meter. (Zie afb. 5.) Aangegeven met een bepaalde kleur tape. Loop wat rondjes tot het vlak is.
Pak je kompas strek het touw 40 graden naar het westen, we gaan nu het linker oor maken. Stop bij de tweede lengte, vier meter, de tweede haring in de grond. Dit is het middelpunt van het linker oor. Maak het touw los van de eerste haring en maak het vast aan de tweede haring. Merk de eerste haring zodat je hem in het donker terug kan vinden.
Vervolgens ga je naar de derde lengte, anderhalve meter, en loop weer rondjes tot het vlak is. Maak het touw weer vast aan de eerste haring. Ga dan 40 graden naar het oosten voor het rechter oor. Daar herhaal je het zelfde als het linker oor. En je muis is klaar.
Als je dus een graancirkel ziet, ga dan op zoek naar het gat waar de haring in gezeten heeft. Vind je geen gat of iets en denk je toch dat het iets met Aliens te maken heeft, bel dan M.I.B. :)